Avignon Beşlisi
Avignon Beşlisi bitti. Seri ilerledikçe karakterler arasındaki ayrım kayboluyor, birbirlerinden parçalar taşıyan karakterler. Kurgu içinde kurgu, kurmaca ve uydurmaca karakterler iç içe geçiyor, tek bir benliğe doğru bir ilerleme. Daha önce karakterlerin birbirinin yansıması olduğu bir kitap okumamıştım. İlginç bir deneyim.
Beşli’nin önsözünde Özdemir İnce, Durrell’in Budizm’in beş skandhası ile bağ kurmaya çalıştığından bahsediyor. Beş skandha, şeyler dünyasını ve insanlık halini betimliyor. Benliği oluşturan kümeler.
Serinin üç kitabından daha önce detaylı bahsetmiştim, dördüncü kitapta II. Dünya S.’ı bitiyor. O dönemin atmosferi , savaş suçları yoğunlukta. Yine Gnostikler, ölümle ilişkileri ve aşk, bellek kurguda. Felsefe ve psikanaliz etrafına şekillenen diyaloglar bu kitapta da var. Kitabın sonunda yaşama devam eden karakterler Cenevre’den Avignon’a dönmeye karar veriyor. #ülkerince çevirisi
Beşinci kitap Avignon’da geçiyor. Ezoterik öğretiler, felsefi yaklaşımlar ilk başlarda yoğunlukta. Savaş sonrası değişimler, karakterlerin devam etme çabaları, Tapınakçı hazinesi ile ilgili gelişmeler seyrinde ilerleyen bir kurgu. Edebiyatla ilgili diyaloglarlarda Durrell karakterleri iç içe geçirmesiyle ilgili açıklamalarda bulunuyor. Bununla ilgili Quinx kitabından birkaç alıntıyı görsellere ekledim. Romanı nedenselliğin zincirinden özgürleştirmeyi amaçladığını yazmış.
#canömerkalaycı çevirisi
Seri okumalarında gizem genellikle yavaş yavaş açılır, yoğunluk azalır. Avignon Beşlisi’nde ise tam zıttı bir seyir var:) Böyle yazboz yapıda, güçlü bir seriyi sınırlı bir alana sığdırmak zor. Ama detaylandırdıkça da bir girdaba kapılıyorum sanki. Tavsiyem seri arasında fazla boşluk bırakmadan okumanız, karakter detayları için bence bu elzem. 
Quinx ya da Kusursuz Adamın Öyküsü 
Sebastian ya da Güçlü Tutkular 
Livia ya da Diri Diri Gömülmek 
Monsieur ya da Karanlıklar Prensi
·
219 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.