İngiliz edebiyatın tanınmış ünlü isimlerinden biri olan ve çoğumuzun “İki Şehrin Hikayesi” adlı eserin yazarı olarak da tanıdığımız Charles Dickens’ in 19. yüzyılda yazılan “Büyük Umutlar”, adlı kitabı, olgunluk döneminin eseri olarakta adlandırılmakta. Kitabın ana konusu sosyal eleştiri. Toplumdaki insan yapısının ne kadar çeşitli olduğunu, manevi ve maddi değişikliklerin insan arası iletişimi ve bağı ne tür etkilediğini de işlemekte olan güzel bir dünya klasiği. Sevgili Dickens okurlarına akıcı bir dil ile Viktorya döneminin atmosferini gerek konuşma biçimleriyle olsun, gerekirse giyim ve yaşam tarzı ile de okurlarına hissettirmekte. “Büyük Umutlar”, Pip adlı ana karakteri canlandıran, fedakarlığı, dostluğu, sadakati ve aşkı, kısacası hayata dair olan ve olgunlaşmak için insanın öğrenmesi gereken tüm bu şeyleri adım adım öğrenen küçük bir çocuğun büyüme hikayesidir. Pip’de sevdiği için, tıpkı onun gibi yontulmak, ona layık olmak ister. Peki ya bu yolculuk esnasında kendini, asıl benliğini kaybederse? Kitap içerisinde yer alan bazı konuşmalar ve eğlemler bana zaman zaman “Şeker Portakalını”, bazende “Kırmızı pazartesi” ve “Yüzyıllık yalnızlığı” da anımsatmakta. Tam da “tamam artık hayat yüzüme gülmez”derken, yanağa kondurulmuş küçük bir buseyi andırmaz mı içimizde barındırdığımız umutlar? Biz kendimizi ne kadar yontursak yontalım ve ya öyle yaptığımızı sanalım, hayattır bize asıl şekil veren.. Değerli okuyucular, zaman ayırıp incelememi okuduğunuz için teşekkürlerimi sunar ve iyi okumalar dilerim.

Büyük UmutlarCharles Dickens · Can Yayınları · 201714,5bin okunma

··

184 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

mzs