Bi sokağın kedisini, bi sokağın köpeğini nerde görsem gider başını okşar iki laflarım, ne o benden, ne ben ondan çekiniriz...Ama bir de sokakların insanları vardır, hiç parlamadıkları halde gece daha çok farkedilirler. İnsanların görmezden geldiği, yürürken kaldırım değiştirdiği, korktuğu, çekindiği, tiksindiği...İşte bu roman onların romanı...Madem görmezden geliyorsunuz, okumazdan gelemeyeceksiniz der gibi Mine Söğüt... . Sevdiği adam kendini başka adamlara satıyor diye, bacaklarını kesen yaşlı orospu Efsun Abla...Tüm hafızayı sıfırlayıp, bir bankta çırılçıplak yeniden doğan Adnan Abi...Bir gün uyanıp kendini bulabilmek için kimliği dahil her şeyi terkeden şair Musa...Seks işçisi Hülya...Ve aralarına sonradan katılan bez bebek değil, çöpte bulunduğu için çöp bebek Matruşka...Hepsi birleşip sokakların ve şehrin Voltran'ını oluşturuyorlar, Voltran dediysemde mideye ekmek, bebeğin kıçına bez pahasına... . Mine Söğüt'ten okuduğum ilk kitap, üslubuna, şiirimsi diline, dokunulmayana kanıtırcasına dokunmasına bayıldım. Tavsiye de edebilirim, doğum günlerinde ayıraç niyetine arasına mum koyup hediye de edebilirim...Kitapla kalın...

Başkalarının TanrısıMine Söğüt · Can Yayınları · 20223,274 okunma

·

31 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Murat Yiğit