Şimdi ve geçmiş arasındaki zamansal kopuş aynı zamanda günlük deneyimin canlı bir imgesini oluşturan kairolojik bir perspektif oluşturur. Bu perspektif 'Gerçek' varlığın (presence) doğasına ilişkin bir kavrayış, şimdinin eylemde yaratılması anlamına gelir.