Kalp sözcüğü Kur’an-ı Kerim’de yaklaşık 131 yerde geçiyor. İnsanın gönlüne isim olarak verilmiş kalp sözcüğünün anlamı; anlık değişen, kalıptan kalıba giren demektir. Biz bunu Peygamberimizin dua ederken; ‘Ey kalpleri halden hale sokan Allah’ım’ ifadesinden anlıyoruz.
İrfani düşüncede; her şeyi içinde toplayan Hakikat’e veya insanın ölümsüz Hakikatle irtibat kurabileceği organa veya merkeze kalp denir. Kalp, akıl üstü bir keyfiyeti yaşayabileceğimiz, idrak edebileceğimiz bir oluştur, insanın manevi merkezidir. Kur’an’dan anlıyoruz ki; eğer kalbiniz dengeye gelmemiş, itminana ermemişse Allah’ı anlama konusunda çok eksikleriniz olabilir. Demek ki Kur’an’ı anlamanın bir yolu da itminan sahibi bir kalbin olmasıdır. Hacc suresi 46.ayette; ‘Yeryüzünde gezip dolaşmadılar mı ki, düşünecek kalpleri işitecek kulakları olsun? (Dolaştılar ama ibret almadılar). Çünkü gerçekte gözler değil, göğüslerdeki kalpler (kalp gözü) kör olur.’ Türkçedeki ‘basiret’ sözcüğünü kalple ilişkilendirebiliriz. İnsanın kalp gözü körelmişse hakikati anlaması mümkün değildir.
Necmettin Şahinler.