Açıkçası, bunu Birinci Kitap kadar beğenmedim. Sanırım kötü cadı ve adamı Bane'den (ve manipüle ettiği ve kötülüğünü yapmak için kullandığı zayıf insanlardan) daha çok sevdim. Hikaye, kilisenin kötülüğe karşı mücadelede nasıl yarardan çok zarar vermiş olabileceğine rahatsız edici şekillerde değiniyor. Cadılar, Tanrı adına zulüm görüyor ve yakılıyor (ve çoğu cadı bile değil). Evet, Tanrı'yı başkalarını incitmek ya da işleri başkaları üzerinde kendi avantajınıza olacak şekilde manipüle etmek için bir bahane olarak kullandığınızda, bu kesinlikle belaya yol açabilir. Bu, Tanrı'nın karakterinden hiç bahsetmez, ancak Tanrı'yı tanımayan birçok kişi, bazen insanların kötü eylemlerine, Tanrı'nın gerçekte kim olduğuna inandıklarından daha fazla inanabilir. Gerçek şu ki, Tanrı her şeyden çok inananın eylemleriyle temsil edilir. Kitap, bazen en kötü kötülüğün insan kötülüğü olduğunu gösteriyor. Bu, bu kitapta bariz bir doğaüstü bileşen olmadığı anlamına gelmez. Ama açıkçası, Bane kullanacak ve manipüle edecek insanlar bulamasaydı, muhtemelen bu kitapta yaptığı kadar zarar vermezdi. Delaney hakkında söyleyebileceğim tek şey, insan doğasının karmaşıklığından yararlandığı. Alice, sınırda olan genç bir kadındır. Doğru olanı yapmak adına karanlığa doğru sessizce yürür ve genç Thomas ona karşı, efendisi Hayalet John Gregory'ye olan sadakatiyle çelişen bir sempati ve sadakat hisseder. Alice hakkında en kötüsünü bilmesine ve korkmasına rağmen, ona yardım etmeye çalışmadan onu terk edemez. Sonunda, içgüdülerinin birçok yönden haklı olduğu ve işler en kötü göründüğünde bile içgüdülerinin yanında olması gerektiği ortaya çıktı. Thomas'ın ailesiyle ilgili hikayeyi gerçekten beğendim. Bu çok, çok güzeldi. Bu hikayenin bu bağlamında iyi ve kötünün karmaşıklığına bir başka bakış. Ancak Delaney, bunun yaptığımız seçimleri içerdiğini de vurguluyor. İyi bir insan olacaksan, doğru olanı yapmayı seçmelisin ve diğer yönde adım atıyorsan, bu yaptığın seçimler yüzünden. Bane korkunç bir kötü adamdı ve hikayede gerçek bir ürperti ve heyecan var. Ancak ilk kitap kadar çekici bulmadım. Bence Bane bir kötü adam olarak fazla tek boyutluydu. Bununla birlikte, bu seriden hâlâ keyif alıyorum ve bir sonraki kitabın bu okuyucuya neler sunacağını görmek için can atıyorum. Bunu kesinlikle bir on iki yaşından küçük okuyuculara tavsiye etmem. Korkunç ve insan doğasının bazı gerçekten karanlık yönlerini gösteriyor.

Hayaletin LanetiJoseph Delaney · Tudem Yayınları · 2009474 okunma

·

71 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hilal