Camus da aslında bir nihilist olduğu için kitapta sürekli hiçbir şeyin önemli olmadığını ve hayatın saçma olduğundan, tanrıya inanmadığından bahsediyor. Cezayir’de geçen bu hikayede Arap ve Avrupalı çatışmasından bahsederken, Arap olan hiçbir karakterin adının olmaması da ilginçti ve yargı esnasında işlediği süçtan ziyade annesinin ölümü üzerine
