Kitap genel olarak iyiydi. Akıcı bir anlatımı vardı, yer yer Schopenhauer’ in hayatından kesitler sunuyordu. Bu da kitabı zenginleştirmişti. Grubun terapisti ve yedi kişilik bir grupla, grupla psikolojik danışma dersini çok daha iyi anladım. Kitapta geçen Sokrates ' in “iyi yaşamayı öğrenmek için kişinin iyi ölmeyi öğrenmesi gerekir. “ sözüyle varoluşsal olguya farklı bir bakış açısı ile bakmama neden oldu. Ve yine kitapta geçen Heidegger’ in “ ölüm daha fazla olasılığın olanaksızlığıdır.” sözüyle de ölüme değinmişti. Zaten kitabın bir çok yerinde ölüm temasına değinilmişti. Hayatı bir sabun baloncuğuna benzettim bu kitapta. Sonunda patlayacağını bile bile şişiriyoruz sabun baloncuğunu, hayatta öyle sonunda öleceğimizi bile bile dolduruyoruz ve mal mülk , şan şöhret sahibi olmak için kendimizden öyle çok veriyoruz ki kaba bir tabirle malların malı oluyoruz. Sevgi, ilişki ve seks üzerindeki konuşmalarla da beni etkilemişti kitap. Latin dramacı Terentius’ un “ mantıkla beslenmeyen şey mantıkla yönetilemez.” Sözüyle aşk olayına farklı açıdan bakmama neden oldu. Gerçekten biz aşkta çoğunlukla mantık arıyoruz ve bu bizde huzursuzluğa neden oluyor. Hatta bazı ilişkilerin de bitmesine neden oluyor. Ayrıca Philip in duruşu da ben de büyük iz bıraktı. Çünkü bende ne zaman birine elimi uzatsam, kendimden eksiliyorum. Ve insanlara olan bakış açısına nispeten katılıyorum: Önemsememek önemsenmeyi getirir.

Bugünü Yaşama ArzusuIrvin D. Yalom · Kabalcı Yayınevi · 20133,376 okunma

·

1 artı 1'leme

·

398 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Zinarîn Zinar