Bir bilim kurgu klasiği daha. Okuduğum ilk Stanislaw Lem eseri olan bu kitabı daha önce iki defa otuzuncu sayfaya gelmeden bırakmıştım. Belki de okumak için yanlış zamandı. Bu kez bir kez daha şans vererek sabırla sayfaları okuyunca aslında ne kadar anlaşır ve tane tane anlattığını gördüm. Gerilim ve bilinmezlik üzerine kurulu olan anlatımı, teknik işleri de oldukça sade ve anlaşılır sunuyor. Kurgusuna gelecek olursak. O zamana kadar asla yanıltmamış olan Tepegöz'ün kaybetmesi ve Yenilmez'in yenilmesi, şahsen şu ana kadar görmeye alışık olduğumuz bilinçli yapay zekanın aksine daha önce hiç görmediğim ölü, bilinçsiz bir oluşumun durdurak bilmeden asla geri çekilmeden saldırması güzel bir şaşkınlık ve umutsuzluk anıydı açıkçası. Astrogatör'ün korkakliğı(?) ve Rohan'ın finalde yaşama ne kadar sığ baktığımızı göstermesi açısından güzel de bir finaldi. Ama aklıma takılan bir yer de var. Okyanusun kıyıya yakın yerlerinde canlı olmaması ama okyanusun derinlerinde olması bir tık kafamı karıştırdı. Okyanusun derinlerine güneş ışığı olmadığından ulaşamaması normal ama yüzeyine yakın yerlere ulaşmaması bir tık garip geldi. Özetle başlangıcı biraz sabırla okunması gerekse de madalyonun diğer yüzüne bakılması nedeniyle ufuk açıcı ve gerilimle harmanlanmasi sebebiyle de sürükleyici bir kitaptı.

YenilmezStanislaw Lem · İthaki Yayınları · 2018596 okunma

·

22 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ertuğrul Yavuz