Üstadın iki ayrı konferansından müteşekkil olan bu eser'in ilk bölümü samimi kahramanlıktan bahsetmekte ve birtakım cemiyetçe kahraman sanılan, Necip Fazıl'ın 'meccânî kahraman' olarak adlandırdığı kişilerin hıyanetlerini okuyoruz.
Bunlardan bazıları;
-Mustafa Reşit Paşa
-(Mehmed Emin) Âli Paşa
-Fuad Paşa
-(Hâfız Ahmed Şefik) Mithat Paşa
İkinci konferansta ise, kapitalizm, emperyalizm, komünizm, demokrasi, monarşi, liberalizma gibi sistemleri ve bugüne kadar toplumlara yön veren filozoflar ve onların fikirlerini, dini inanışları ve Batı medeniyeti ideolojilerinin çıkmazlarını anlatıyor.
Konferansın nihayetine doğru islâmın şer'î sisteminin ulviyetini ve hakiki cemiyet huzuru için tek seçenek oluşunu vurguluyor.
"Netice:
Bütün beşerî sistemler ve ideolocyalar, İslâm'ın hamam avlusunda, soyunma taşında buluşup kirlerinden keselenir ve temizlenirse, birbirlerinin aleyhine talip oldukları cenneti hep birden İslâm'da bulabilirler."
•"Eğer Gaye Türklükse, mutlaka bilmek lâzımdır ki, Türk müslüman olduktan sonra Türktür."