Hepimiz kalbimizin aynasıyız. Çift taraflı bir ayna bir gibi. Bir tarafında herkese gösterdiğimiz suretimiz, diğer tarafında ise herkesten sakladığımız kendimiz. Önemli olan o paramparça aynaya yansıyan sureti sevmek. Ve de kabul etmek.
"İnsanlara ulaşabilseydin
Birisi yarasına basardı seni
Belki sen birisini severdin."
Ben katılmıyorum. Çünkü bir insan karşısındakinin eksikliklerini bilerek onu sevmeli. Hem ne demiş
Mevlana Celaleddin-i Rumi "Küsmek ve darılmak için bahaneler aramak yerine, sevmek ve sevilmek için çareler arayın" ve şu sözde çok anlamlı "Gel de birbirimizin kadrini bilelim. Çünkü ansızın ayrılacağız birbirimizden."
Ne kadar güzel söylemiş Mevlana♥️ve gerçekten o kadar doğru ki ayrılık ve ölüm maalesef zamansız bulabiliyor bizi.O yüzden kusur denen küçük ayrıntıları görmezden gelip sevginin erişilmez güzelliğine adamalıyız kendimizi.Hem belki o minik kusurlarla mücadele etmek bizi birbirimizin hayatında minik savaşçılar yapar☺️🦋
Hayır bence ömrümüzün büyük bir kısmını birlikte geçireceğimiz kişinin kusurlarını, huylarını bilerek, onu o hali ile kabul ederek bu işe girmeliyiz yoksa ilerde bizi hoşnut etmeyen bir davranışını gördüğümüzde bunu garipseyip isyan edebiliriz. Ayrılığa kadar gider sıkıntı olabilir. Bilerek devam etmek en iyisi. Zaten seveceksek kusurlarıyla sevmeliyiz diye düşünüyorum.