"Varlıkla değil her daim yoklukla sınanmayı lütuf kabul edenler. Ellerinde ne varsa verenler. Bir evin huzuru, onu aile yapan iki kalbin uyumuyla mümkünse, işte İsmet ve Mehmet Akif'in uyumu da bu evin kilimsiz kalan odalarını, en çok on iki ay oturulan evlerini huzurla dolduran şeyin kendisi olsa gerek..."