Hisselerimizin ağır mağlubiyet karşısında erdiğini görsek de,Yaşamın kıyısında tek oturuyor olsak da,güllük gülistanlık havanın altında feleğin elemleri bizi içine çekmek için çırpınsa da, dünyanın yarasının aynı yerden gitgide derinleştiğini görsek de, yüzyıl gereği çokça Ümitkar olmamız gerekse de,sabr bizi değirmen taşına çevirip her gün parça parça öğütse de, derme çatma duygulara sahip vasıfsız insanlara çıksa da yolumuz,tamir etmeye çalışırken bozsak da, eşiğinde bekledimiz mutluluğun bir adım ötesinin meçhule bağlı olduğunu görsek de, can acıtıcı olsada her seferin de, uzun sözün kısası kaderin cilvesi der, her şeyi düzeltmek için tekrar düştüğümüz yerden kalkarız bizz..;)