Sevr Antlaşması
...Bütün bunlar artık bizi bitirdi, artık bu her şeyin sonudur. Kırım Savaşı'nda İngiltere, Fransa bizi himaye etti. Geçen büyük savaşta Berlin Kongresi'nde gerçi budandık, kırpıldık ama vücudumuzda yaşamak için gene yeterli damar bıraktılar. Fakat bu sefer hiç ümit yoktur. Yarın İzmir, hatta İstanbul'u bu heriflerin Yunanistan'a vermeyecekleri ne malum? Bugün bizi bir yüzyıldır koruyan o eski siyaset artık değişmiştir. Kendimizi savunacak kabiliyetimiz ve kudretimiz yoksa buyurun cenaze namazına... İzmir, İstanbul Yunanlıların; Suriye, Irak İngilizlerle Fransızların... Konya, Antalya İtalyanların... Daha Karadeniz'de Trabzon, Samsun Pontusçuların; Van, Erzurum Ermenilerin; Musul, Diyarbakır ihtimal İngilizlerin himayesi altında Kürtlerin... Edirne, Trakya tabii gene Yunanlılara verilecek... hatta Bursa'yı bile sahile yakındır diye gene bu herifler alırsa koca Anadolu'da bize neresi kalıyor, sorarım size? O vakit biz ağzı, burnu, kulağı tıkanıp nefesini almaktan men edilen çaresizler gibi olmaz mıyız? Bir Kastamonu, bir Ankara sahilde nefes alacak bir liman olmazsa bir milleti yaşatır mı? Artık bu tam bir çöküştür. Şunun bunun akılsızlıkları yüzünden zavallı Türk bugün artık uçurumdadır. Bana bu şartlar içerisinde artık kurtuluş ümidi yoktur. Kurtulmak için artık diplomatlık filan değil, ancak silah lazımdır. Halbuki bugün askerimiz yenilmiş, bitik, perişan ve silahlarımız mütareke gereğince düşmanlarımıza teslim edilmektedir. Kim, hangi kahraman çıkacak da bu askere ümit ve kuvvet verecek ve silahları düşmanların elinden alıp bu askerle savaş edecek? Ve hepsinden ağır şart olmak üzere dört tarafımızı sarmış bütün bu kat kat düşmanlara galip gelecek? Bunu mümkün görüyor musunuz? Mütareke şartını biliyorsunuz ya, şimdi bu şartları göz önünde olarak bir de barış yapmayı düşününüz. Bakalım bize nasıl barış verecekler? Hâsılı halimiz yamandır. Bence zerre kadar ümit yoktur. Bittik, bittik...
Sayfa 18 - İş Bankası Kültür Yayınları
·
110 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.