Bu, Umay Umay'ın okuduğum ikinci kitabı. İlk okuduğum 
Bütün Güzel Çocuklar Şüpheli kitabından sonra bu kitabı çok aradım. Çünki insan her mısrada kendini ve kendinden bir parça bula biliyor. İçine düştüğümüz boşlukları, yalnızlığı, kırılmışlıkları, öfkeyi, aşkı. Şarkıları eşliğinde kitabı okumak da ayrı bir haz. Okuyun, dinleyin, hissedin. Aslında çok fazla bir şey söyleyerek spoiler vermek istemiyorum. Yine harika bir şiir kitabı.
Umayın sözleriyle bitirmek istiyorum:
"Cevapsız olan sorular değil, ağrı. Cevapsız olan soru yok. Kelimelerle olan her şey beni çok ilgilendirir. Her şeyin kelimesi var sanırım, buna inanırım. Hele boş duvarların; içinde hiç kimsenin olmadığı duvarla konuşurum. Sevmek bile söz kültürü gibi. Sözün lekesi vardır. Yaz yazabilirsen, sil silebilirsen."
··
299 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.