Kaynakça:
Abdülkadir, Muhammed el-Arûsî. Efʿâlü’r-rasûl ve delâletühü ale’l-ahkâm. Cidde: Daru’l-müctemâ’ li’n-neşr ve’t-tevzî’, 1991.
Abdüllâvî, Beşir el-Mekkî. Sultatü veliyyi’l-emr fi takyîdi’l-mubâh. Beyrut: Dâru Mektebeti’l-Maârif, 2011.
Ahmed Naim, (Babanzâde). “Taaddüd-i Zevcât İslâmiyet’te Men Olunabilir mi imiş?: Mansurizâde Saîd Beyefendi’ye”. Sebilü’r-Reşad [Sırat-ı Müstakim]11/298 (15 Mayıs 1329/1330): 216-221.
Akdaş, Hayrunnisa. II. Meşrutiyet Dönemi Fikir Akımlarının Taaddüd-i Zevcât Konusundaki Tartışmaları. Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi, 2016.
Akgündüz, Ahmet. Eski Anayasa Hukukumuz ve İslâm Anayasası. İstanbul: Timaş Yayınları, 1995.
Akgündüz, Ahmet-Cin, Halil. Türk-İslâm Hukuk Tarihi. 1-2. İstanbul: Timaş Yayınları, 1990.
Akseki, Ahmed Hamdi. “İslamiyet ve Teaddüd-i Zevcât”. Osmanlıdan Cumhuriyete İslam Düşüncesinde Arayışlar. 271-313. İstanbul: Rağbet Yayınları,1999.
Akyıldız, Ali. “Tanzimat”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 40: 1-10. Ankara: TDV Yayınları, 2011.
Ali, Kevser Kâmil-Öğüt, Salim. “Çok Evlilik”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 8: 365-369. Ankara: TDV Yayınları, 1993.
Âlim, Abdüsselam Muhammed eş-Şerif. Nazariyyetü’s-siyaseti’ş-şer’iyye: ed-davâbit ve’t-tatbîkât. Bingazi: Camiatü Karyûnûs, 1996.
Ansay, Sabri Şakir. Eski Aile Hukukumuza Bir Nazar. Ankara: İstiklal Matbaacılık ve Gazetecilik Kollektif Ortaklığı, 1952.
Ansay, Sabri Şakir. Hukuk Tarihinde İslâm Hukuku. İstanbul: Ajans Türk Matbaası, 1958.
Apaydın, H. Yunus. “Nikâh Akdinin Mahiyeti ve İmam Nikâhı Uygulaması”. Erciyes Ünv. Sosyal Bilimler Enst. Dergisi 9 (2000): 371-380.
Apaydın, Yunus, “İrade Beyanı”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi 22: 387-388. Ankara: TDV Yayınları, 1993. Apaydın, H. Yunus. İslam Hukuk Usulü. Ankara: Bilay, 2017.
Aras, Mehmet Özgü. “İslâm’a Göre Çok Evlilik”. Selçuk Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 24 (2007): 183-188.
Arsal, Sadri Maksudi. Umumi Hukuk Tarihi. İstanbul: İstanbul Matbaacılık, 1948.
Atar, Fahrettin. Fıkıh Usûlü. İstanbul: MÜİFV Yayınları, 1996.
Attâr, Abdünnâsır Tevfîk. Teaddüdü’z-zevcât mine’n -nevâhî’d-dîniyye ve’l-ictimâiyye ve’l-kānûniyye. Kahire: eş-Şirketü’l-Mısriyye li’tıbâati ve’n-neşr, 1972.
Aydın, M. Akif. İslâm-Osmanlı Aile Hukuku. İstanbul: MÜİFV Yayınları, 1985.
Bardakoğlu, Ali. “Haramlar ve Helaller”. İlmihal (İslâm ve Toplum), 1-2. 29-193. Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, 2002.
Beşer, Faruk. Güncel Meseleler Dini Çözümler. İstanbul: Nun Yayıncılık, 2008.
Bilmen, Ömer Nasuhi. Hukuk-ı İslâmiyye ve Istılahât-ı Fıkhiyye Kâmûsu. 1-8. İstanbul: Bilmen Yayınları, 1985.
Carullah, Musa. Kur’an-ı Kerim Âyetlerinin Nurları Huzurunda Hatun. Yay. Haz: Mehmet Görmez. Ankara: Kitabiyat Yayınları, 1999.
Cessâs, Ebu Bekir Ahmet b. Ali er-Râzî. Ahkāmü’l-Kur’an. 1-4. thk. Muhammed Sadık Kamhâvî, Beyrut: Dâru ihyâi’t-türâsi’l-Arabî, 1985.
Cin, Halil. Eski Hukukumuzda Evlenme. Ankara: Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları, 1974. Çağrıcı, Mustafa. “Adalet”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi 1: 341-343. Ankara: TDV Yayınları, 1988.
Çağrıcı, Mustafa. “İslâm Ahlakı”. İlmihal (İslâm Ve Tolum), 1-2. 493-558. Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, 2002.
Dalgın, Nihat. İslâm Hukukunda Boşama Yetkisi. Samsun: Etüt Yayınları, 1999.
Debûsî, Ebî Zeyd Ubeydullah b. Umer b. Îsâ. Takvîmü’l-edille fî usûli’l-fıkh. thk. Şeyh Halil Muhyiddin el-Meys. Beyrut: Dâru’l-kütübi’l-ilmiyye, 2007.
Demircan, Adnan. “Câhiliye ve Hz. Peygamber Döneminde Çok Kadınla Evlilik”. İstem 1/2 (2003): 9-32.
Demircan, Ali Rıza. “Çok Eşlilik”. Hz. Peygamber ve Aile Hayatı. Yay. Haz. İsmail Lütfi Çakan. 248-251. İstanbul: İlmi Neşriyat, ty.
Demircan, Ali Rıza, “Ailede Cinsel Hayat”. Aile ve Eğitim-Tartışmalı İlmi Toplantı- (24-25 Nisan 2010). 133-153. İstanbul: 2010. Durmuş, Abdullah. “Ahmed Hamdi Akseki’nin Birden Fazla Evlilik (Çok eşlilik) Konusundaki Yaklaşımı”. İstanbul Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 32 (2015): 251-276.
Ebû Ceyb, Sa’dî. Mevsûatü’l-icma’ fi’l-fikhı’l-islâmî. 1-2. Dımeşk: Dâru’l-fikr, 1984.
Ebû Zehra, Muhammed. el-Ahvâlü’ş-şahsiyye, Kâhire: Dâru’l-fikri’i-Arabî, 1957.
Ebû Zehra, Muhammed. el-Muhâdarât fî akdi’z-zevâc ve eseruh. Kahire: Daru’l-fikri’l-arabî, 1971.
Ebû Zehra, Muhammed. Tanzîmü’l-üsra ve tanzîmü’n-nesl. Kahire: Daru’l-fikri’l-arabî, 1976.
el-Mevsûâtü’l-fıkhiyye. “Nikâh”. Vizâratü’l-evkâf ve’ş-şuûni’d-dîniyye. 41: 205-355. Kuveyt: 2002. Elmalılı, Muhammed Hamdi Yazır. Hak Dini Kur’ân Dili. 1-10. İstanbul: Eser Neşriyat, 1979.
Erbay, Celal. “Nafaka”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 32: 282-285. Ankara: TDV Yayınları, 2006.
Erdoğan, Mehmet. İslâm Hukukunda Ahkâmın Değişmesi. İstanbul: MÜİFV Yayınları, 1990.
Erdoğan, Mehmet. Fıkıh ve Hukuk Terimleri Sözlüğü. İstanbul: Rağbet Yayınları, 1998.
Fatma Aliye-Mahmud Esad. Çok Eşlilik (Teaddüd-i Zevcât). Haz: Firdevs Canbaz. Ankara: Hece Yayınları, 2007.
Hamidullah, Muhammed. “Müslümanlarda Hukuk Felsefesi”. trc. İ. Kâfi Dönmez. İslâm Medeniyeti 4/4 (1980): 19-34.
Heyet. Hz. Peygamber ve Aile Hayatı, Yay. Haz. İsmail Lütfi Çakan. İstanbul: İlmi Neşriyet (İSAV), 1989.
İbn Âşûr, Muhammed Tahir. et-Tahrîr ve’t-tenvîr. 1-30. Tunus: Dâru’-Tûnisiyye, 1984.
İbn Kayyim el-Cevziyye. Zâdü’l-meâd fî hedyi hari’i-ıbâd, thk. Şuayb el-Arnavut-Abdülkadir el-Arnavut. 1-4. Beyrut: Müessesetü’r-risâle, 1994.
İbn Kudâme, Muvaffaküddin Abdullah b. Ahmed el-Makdisî. el-Muğnî. 1-15. thk. Abdullah b. Abdülmuhsin et-Türkî-Abdülfettah Muhammed el-Hulüv. Riyad: Dâru Âlemi’l-kütüb, 1997.
İbn Rüşd. Bidâyetü’l-müctehid ve nihâyetü’l-muktesid. 1-2. Beyrut/Kahire: Dâru’l-ceyl-Mektebetü’l-külliyeti’l-ezheriyye, 2004.
İbnü’l-Arabî. Kadı Ebu Bekir. Ahkâmü’l-Kur’ân. 1-4. thk./tlk. Muhammed Abdülkadir Ata, Beyrut: Dâru’kütübi’l-ilmiyye, 2003. İncegül, Sümeyye. Tanzimat’tan Günümüze Çok Evlilik Tartışmaları. Yüksek Lisans Tezi. Erciyes Üniversitesi, 2008. Kal’acî, Muhammed Ravvâs-Kuneybî, Hamid Sâdık. Mu’cemü lüğati’l-fukahâ. Beyrut: Daru’n-nefâis, 1985.
Karaman, Hayreddin. “Adalet (Fıkıh)”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 1: 343-344. Ankara: TDV Yayınları, 1988.
Kanlıdere Ahmet. “Musa Carullah”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 26: 214-216. Ankara: TDV Yayınları, 2002.
Karaman, Hayreddin. Anahatlarıyla İslâm Hukuku. 1-3. İstanbul: Ensar Neşriyat, 2011.
Karaman, Hayreddin. İslâm’da Kadın ve Aile. İstanbul: Ensar Neşriyat, 1994.
Kevserî, Muhammed Zâhid. Makālâtü’l-Kevserî. Kahire: el-Mektebetü’t-tevfîkıyye, ty.
Köse, Saffet. İslâm Hukukunda Hakkın Kötüye Kullanılması. İstanbul: MÜİFAV Yayınları, 1997.
Köse, Saffet. “Aile Hukuku”. İslâm Hukuku El Kitabı. edt. Talip Türcan. 437-533. Ankara: Grafiker Yayınları, 2012.
Kurtubî, Ebû Abdillah Muhammed b. Ahmed el-Ensârî. el-Câmi’ li ahkâmi’l-Kur’ân. 1-24. thk. Abdullah b. Abdulmuhsin et-Türkî. Beyrut: Müessesetü’r-risâle, 2006.
Mansurizâde Saîd. “Taaddüd-i Zevcât İslâmiyette Men Olunabilir”. İslâm Mecmuası 1/8 (İstanbul 1330): 233-238.
Mansurizâde Saîd. “Teaddüd-i Zevcât Münâsebetiyle (Efkâr-ı Umûmiyyeye)”. İslâm Mecmuası 1/11 (İstanbul 1330): 329-330.
Mansurizâde Saîd. “Cevâzın Ahkâm-ı Şer’iyyeden Olmadığına Dâir”. İslâm Mecmuası 1/10 (İstanbul 1330): 295-303.
Medkûr, M. Sellâm. Nazariyyetu’l-ibâha inde’l-usuliyyîn ve’l-fukâhâ. Kahire: Dâru’n-Nehdati’l-Arabiyye, 1984.
Mergînânî, Ali b. Ebî Bekr. el-Hidâye şerhu Bidâyeti’l-mübtedî. 1-4. İstanbul: Kahraman Yayınları 1986.
Ortaylı, İlber. Osmanlı Toplumunda Aile. İstanbul: Timaş Yayınları, 2016.
Osmanlı Hukuk-ı Aile Kararnamesi. Yay. Haz. Orhan Çeker, Konya: Mehir Vakfı Yayınları, 2012.
Öztürk, Mustafa. Cahiliyeden İslâmiyet’e Kadın. Ankara: Ankara Okulu Yayınları, 2012.
Reşid Rıza, Muhammed. Tefsîrü’l-Menâr/Tefsîru’l-Kur’ân’il-Hakîm. 1-12. Mısır: Matbaatü’l-Menâr, 1328 h.
Reşid Rıza, Muhammed. Hukûku’n-nisâ fi’l-İslâm. Beyrut: el-Mektebetü’l-islâmî, 1984. Seyyid Bey, Muhammed. Fıkıh Usulü (Giriş). Yay. Haz: Hasan Karayiğit. İstanbul: Düşün Yayınları, 2010.
Sibâî, Mustafa. el-Mer’e beyne’l-fıkhi ve’l-kānûn. Beyrut: el-Mektebetü’l-islâmî, 1999.
Şaban, Zekiyyüddin. İslâm Hukuk İlminin Esasları (Usûlü’l-fıkıh). trc. İbrahim Kâfi Dönmez. Ankara: Diyanet Vakfı Yayınları, 2015.
Şelebî, Muhammed Mustafa. Ahkāmü’l-üsre fi’l-İslâm. Beyrut: Dârü’n-Nehdati’l-Arabiyye, 1977.
Şirbînî, Şemsüddin b. Muhammed b. el-Hatîb. Muğni’l-muhtâc. 1-4. Beyrut: Dâru’l-ma’rife, 1997.
Topaloğlu, Bekir. İslâmda Kadın. İstanbul: Yağmur Yayınları, 1990.
Ulaş, Semra. “İslâm’da Çok Kadınla Evlilik”. İslâmî Araştırmalar 4/1 (1992): 52-63.
Yalçın, İsmail. “Günümüz İslâm Aile Hukuku Kanunlarında Çok Eşlilik Üzerindeki Sınırlamalar”. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi 6/3 (2017): 1707-1725.
Yıldırım, Mustafa. “Nisa Suresi 3. Ayet Bağlamında Çok Eşlilik Meselesi”, Dinlerde Nikâh Milletlerarası Tartışmalı İlmi Toplantı (İzmir 06-08 Nisan 2012), 533-546. İstanbul: 2012.
Zerkā, Mustafa Ahmed. el-Medhalü’l-fıkhî’l-âmm/el-Fıkhu’l-İslâmî fi sevbihi’l-cedîd. 1-3. Dimeşk: Dâru’l-Fikr, 1968.
Zeydan, Abdülkerim. el-Vecîz fî usîli’l-fıkh. Beyrut: Müessesetü’r-Risâle, 2011.
Zeydan, Abdülkerim. el-Mufassal fî ahkāmi’l-mer’e ve’l-beyti’l-müslim fi’ş-şerîati’l-islâmiyye. 1-11. Beyrut: Müessesetü’r-risâle, 1993.
Zühaylî, Vehbe. el-Fıkhü’l-islâmî ve edilletühû. 1-8. Dımeşk: Dâru’l-fikr, 1989.