Göz ucuyla fark ettirmeden inceledi onu. Beyaz el örgüsü takkesinin alt tarafındaki iyileşmemiş yara izi görünüyor, şakaklarındaki morluklar seçiliyordu.
Hoca'nın tekme tokat merdivenlerden itilerek dışarı atılmasından çok zoruna giden, maruz kaldığı muameleydi.
Pehlivan, neredeyse yirmi yıla yakın tanıdığı bu boylu poslu adamın, birden böyle erimiş, ufalmış halini görünce üzüldü. Halbuki o cihan harbinin aleyhimize sonuçlanıp biz de yenilmiş kabul edilince her yerdeki Müdafa-i hukuk cemiyetleri gibi Bafra'da da yapılan toplantıların en ateşli konuşmaıcısı, en güzel gayrete getiren hatibiydi.
Din-i mübin ve vatanın selameti için eli silah tutan her erkeğin savaşması gerektiğini öyle tesirli kelimelerle izah etmişti ki o günden beri Salih Hoca'ya karşı içinde derin bir hürmet ve muhabbet oluşmuştu. Şimdi onu böyle meyus ve mahzun, suskun bir biçimde görmek yaralıyordu.
·
38 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.