" HZ. HASAN VE HÜSEYİN bir develerinin olmasını istiyorlardı.
Bu dileklerine ulaşmanın yolunu, dedelerinden istemekte buldular.
Peygamberimiz o an çocuklara deve alacak durumda değildi. Torunlarını üzmeden, billurdan kalplerini kırmadan, çocukları mutlu edecek ve onlara istedikleri deveyi unutturacak bir çözüm yolu buldu hemen. Küçük torunlarının önüne çökerek onlara seslendi.
“ Haydi binin . Bundan daha iyi deve mi olur ?”
Çocuklar büyük bir sevinçle dedelerinin sırtına bindiler.
Deveyi unutmuşlardı... "