Yine de, şimdi biliyorum ki, tatmin edici olsa da tüm bu “güzellik”in ardında saklı bir “ruh” var ve bu “ruh”un resmedilmiş biçimleri yalnızca birer dışavurum yolu; işte ben bu “ruh”la uyum içinde olmak istiyorum.
Yunanlıların
tutumunu son derece makul buluyorum. Onlar hiçbir zaman güneş batışları hakkında gevezelik etmez, çimenlerin üzerine vuran gölgelerin gerçekten mor olup olmadığını tartışmazlardı. Ama denizin yüzücü için, kumun da koşucunun ayakları için olduğunu bilirlerdi. Ağaçları verdikleri gölge yüzünden, ormanı da öğle vaktindeki sessizliği yüzünden severlerdi.