"Bir insanı memelekete benzeten de buydu zaten. Her haliyle her zaman iyi gelmesi. Nasıl ki memleketinin iklimi,coğrafyası,dağı,taşı nasıl olursa olsun; ister deniz kenarı,ister dağ başı;sana güzel gelir,uzun süre gitmeyince toprağı seni çekerse,dost da öyleydi işte. Her kim olursan ol,ne kadar okumuş olsan da ne kadar tepesine de çıksan hayat merdiveninin,memleketine gidince çocukluğundaki gibi konuşmaya başlarsın ya... Çekirdek çiğdem oluverir bazen ya da garsona "Bagele gardaş!" diye seslenirken buluverirsin kendini. İşte dost da öyle,yanında rahat ettiğin,yanında kendin olduğun,filtresiz,makyajsız,repliksiz..."
·
29 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.