Daha önce rastlamadığım bir stil ile yazılması heyecan uyandırmıştı aslında. Okuyanlar bilir, ilk kısımda sayfa sayıları çift, ikinci kısımda tek sayılarla ilerliyor. Önce Bay E.'nin günlüğü sonra kadının, aynı tarihleri, aynı olayları farklı kalemlerden okuyacak olmak değişik bir deneyim olacak sanmıştım, olmadı. Bunda amacı neydi onu da bilemedim. Hatta aynı olayları farklı şekilde anlatmaları ( manolya ağacı, tipide yolculuk, yanan ev rüyası vs.) nedendi anlamadım. Sonunda bir şey olacak umuduyla devam ettim ama sıradan, dümdüz bir şekilde bitti kadının günlüğü de. Konuya değinip okuyacak olanların heyecanını kaçırmamak için burada bitiriyorum.
