Invictus
Beni örten geceden,
Ki kapkara bir uçtan diğer uca,
Şükrediyorum olabilecek tanrılara
Fethedilemez ruhum adına.
Şartların zalim pençesinde
Ne irkildim ne ağladım yüksek sesle.
Talihin darbeleri altında
Başım kanlı, eğik değil ama.
Bu gazap ve gözyaşıyla dolu yerin ötesinde
Beliren sadece gölgenin dehşeti,
Ve yine de yılların tehdidi
Korkutmuyor ve korkutmayacak beni.
Önemli değil geçidin darlığı,
Parşömenin cezalarla yüklü olması,
Kaderimin efendisiyim ben:
Ruhumun kaptanı.
William Emest HenleyKitabı okudu
·
38 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.