Psikolojik gerilim türündeki bu romanı beğendim, kurguda sürpriz bi son yok ya da “katil kim?” bilmecesi çözmüyoruz ama olaylar sürükleyici ve akıcı bi dile sahip. Kitabı okuduktan sonra bi çocuğun karakter gelişiminin neredeyse tamamının anne ve babasının ona davranış şekline bağlı olduğunu anladım. Çocukluk anılarımız o kadar önemli ki, yetişkin olduğumuzda bile o anıların hissettirdiği acıları unutamıyoruz ve davranışlarımız, özsaygımız bununla şekilleniyo. Anne babalar ve anne baba adayları, lütfen çocuğunuza kaç yaşında olursa olsun malınızmış gibi değil ayrı bir bireymiş gibi davranın ve ne olursa olsun onu mutlu hissettirmeye çalışın. Onların yanında tartışıp onları çaresiz hissettirmeyin. Hiçbi suçları olmadıkları halde öfkenizi onlara yansıtıp suçluluk duygusu hissettrmeyin.