Gönderi
Herkese merhaba!
Çehov bu kitabı bir rüyasında kara bir keşiş görmesinden yola çıkarak yazmış. Kendisine göre bu bir tıbbi öykü. Evet, pek tabii bu şekilde adlandırılabilir. Neden mi? Çünkü Çehov bu öyküsünde objektif bir biçimde bir bilim insanının üretme konusundaki buhranlarını farklı yönleriyle eleştiriyor ve anlatıyor. Deha ve delilik arasındaki ince çizgiyi bir hekim titizliği ile irdeliyor oluşu da bu öyküye tıbbi bir nitelik katıyor. Buna bir de mistik ögeler eklenince de kısa bir anlatı içerisinde çoklu katmanlar ortaya çıkıveriyor.
Öte yandan, bu aynı zamanda da felsefik bir öykü. Zira Çehov vasat bir bilim insanı olan Kovrin'in kendisini her geçen gün daha fazla yüceltmesiyle ve seçilmiş bir kul olduğuna olan inancını geliştirmesiyle deha ve delilik arasındaki o ince çizginin sınırlarını bir de bu bakış ile değerlendirmeye alıyor.
Bu çokyönlülük eseri zenginleştirme konusunda bir zemin oluşturmaya yetmiş. Mustafa Kemal Yılmaz'ın akıcı çevirisiyle de okuma süreci keyifli ve kolay seyrediyor.
Birkaç da alıntı bırakmak isterim sizler için.
"Ben senin hayal gücünde varım, hayal gücünse doğanın bir parçası, demek ki, doğada da varım" (s. 21).
"Dostum, sadece sürüden ayrılmayan sıradan insanlar sağlıklı ve normaldir" (s. 22).
"Aşağıda balkonun altında serenat çalıyor, kara keşişse kulağına bir dâhi olduğunu ve sadece zayıf insan bedeninin artık dengesini yitirdiğini ve deha için kabuk görevini daha fazla yerine getiremediği için ölmekte olduğunu fısıldıyordu" (s. 42).
Keyifli okumalar!
Kitaplarla kalın!
·
37 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.