Söyleyecek sözü biten insanlar, tüm söylediklerini, söyleyemediklerini, söyleyecekken vazgeçtiklerini boğazında bir yumruya dönüştürüp curk diye yuttuktan sonra neden gülümsemeye çalışır? Yüzlerine birdenbire gelip yerleşen o gülümseme taklidinde, karşısındakinin de yüreğini burkan bir acı neden vardır?