Çox təəssüf ki,insanların çoxu həyatlarının dəyərini ancaq sona yaxınlaşarkən anlayır. Xırda-xuruş işlərə görə şikayətlənirlər. Həmişə bədbəxtdirlər. Rifah arxasınca qaçır, doymaq bilmirlər. Ciblərini doldurub şişirəndən sonra da: “Başqaları həyatdan daha çox şey qoparmağı bacardılar”,- deyə gileylənirlər. Gerçək dəyərləri görə bilmirlər. Yaşanan hər gün hədiyyədir, ancaa bunu fərq edə bilənlər barmaqla sayılacaq qədərdir.
Sayfa 342Kitabı okudu
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.