Evdî'nin, öldükten sonra mezarına geldiği sevdasına döktüğü cümleler:
"O dağ gibi yaranın taşıyıcısı, ayağa kalk! Beni dört gözle beklediğini biliyorum. Sana sahiplenmediğim, ulaşamadığım, hasta iken seni görmeye gelmediğim için kızma! Sen her dakika içimdeydin. Bir parçamdın benim. Seni unutmadım, melül gözlerine bir an olsun bakmayı, o
