#okudumbitti Sanırım edebiyattan birazcık anlamaya başladım. Bunu da bu kitabı sevmiş olmama bağlıyorum. Daha doğrusu ne anlattiginin değil de nasıl anlattiginin farkını idrak eder gibi olunca şaşırarak vardim bu tespite. Zira kitapta anlatilan Fahim Bey Amca beni #oblomov gibi " hadi amcacim, kalk da yap artik, boş hayallerle oturup kendi kendine gelin güvey olmayi bırak." tarzinda sözlerle sanki Matrixteki #Morpheus un #Neo ya "Ne oldugunu düşünme ne olduğunu bil, denemekten vazgeç ve yap" dediği gibi ben de sürekli söylendim durdum. Ömrünü kendi hayalleriyle uçarak geçirmiş, etrafina da caktirmamaya çalışmış bir amcanın hayati, başkasının ona hayranligiyla başlıyor ve bu hayranlık hayata,ölüme, amaca dair sorgulamalarla bitiyor. Bilhassa son kisimda olan bu sorgulamalarin muhtevasından ziyade sözcükler çok güzeldi. Osmanlica nin bizden nasıl koparıldığını, kelimelerin anlamını bilemediginizden anlıyorsunuz. Ve tekrar ve tekrar bu kelimelere, bu dile hayranliginiz besleniyor. Sorgulamaların muhtevasina gelecek olursak bakin şöyle bir alıntı var 》Sonunda mademki tamamen mahvolacağımız bellidir, esasta mevcut olan ancak ölüm demektir. Bu ölümün geçmiş bütün insanlara ettirdiği feryatlar hafızamızda inlerken her ümit ve her hesap nafiledir, zira ölüm her imanı tekzip eder, her şeyin abes olduğunu gösterir ve her şeyi geçer. Her hayat, her vuslat ve her muvaffakiyetin rikkatimize dokunan şivesi bunların boş karanlıklar içinde birer havaî fişek tarzında yanan ışıklarla yüksele yüksele vardıkları noktada, gönlümüze hayret veren müşfik ve parlak renklerle bir an açılarak sonra yine, çaresiz, karanlığın boşluklarına dökülüp sönmeleridir. Biz böyle boş karanlıklarda parlarken canımızla ödediğimiz bu hayat içinde kim bilir, kim diyebilir ki ölümün zaferi nerde başlar, ölümün zaferi nerde biter?《 Bak güzel kardeşim. Sonsuz bir hayatin başlangıcıdır ölüm. Yaptığın her şey duman olup uçmuyor. Hepsi yazılı, kayıtlı. Sonsuz hayatın o kayitlarla sekilleniyor. Ölümu bir son gorursen senin sözlerin doğru. Bir ara kapı görürsen işte o sözlerin koca bir çöp oluyor maalesef. Daha fazla çok şey yazılır mesela Osmanli donemini okurken niye bu kadar icki, kumar,zina Ve Frenk hayranlığı var bu dönem kitaplarinda. Bu kadar mi sapmıştık Hak çizgiden. Sapmakla kalmayıp, bu dalaleti bu kadar mi normallestirmistik! Aklima hep bu sorular geliyor. Velhasıl üzerine cok konusulacak mevzular var ama sizler de okuyun da beraber konuşalım insaAllah

Fahim Bey ve BizAbdülhak Şinasi Hisar · Everest Yayınları · 20221,804 okunma

33 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Kitab Ana ve Baba