Angarya işler yaparken, öne ya da arkaya doğru düşüyorlardı ya da yana doğru, artık kalkmıyorlardı gün doğuncaya, sabah oluncaya kadar oturuyorlardı ya da günün ortasında gözlerini kapatarak uzanıp kalıyorlardı ve öldüklerinin farkına varılıyordu.
Hep böyleydi ve bu bir taşın düşüşü ve kırılışı kadar önemsizdi.
"Ölüm yanımdan geçti" deyimi burada düz anlamdaydı.