Ey esef,
Ey hüzün, ey keder...
Ey bir zamanlar aziz iken
Tuğyana dalınca zelil olanlara çöken gam!
Dün saraylarında kral gibi yaşayanlar
Bugün küfür beldelerinde köle oldular.
Onları görsen hayretler içinde kalırsın,
Üzerlerinde hiç işaret kalmamış İslâm'dan,
Üzerlerinde rengarenk zillet giysileri!
***
İşte kalp böyle felâketlere ağlar, erir,
Kalpte iman, kalpte İslâm varsa eğer.
■ Ebul-Beka Salih b. Şerif er-Ründî