Çok yalın ve sade bir dille yazılmış herkesin okuyup anlayacağı türden olduğunu düşünüyorum. Bir çok yazar tarafından; 'Kaz tüyünden bir demet divit (yazı takımı), devlet malı on adet birinci hamur kağıt, üç çift çorap, pantolonundan kopmuş iki, üç düğme ve tülbente dönmüş eski bir paltodan başka hiç bir şeyi olmayan'' bir ''küçük insan hikayesi'' olarak biliniyor. Rus edebiyatının usta yazarlarından biri olan Dostoyevski ise şöyle bir cümle kuruyor, 'Hepimiz Gogol'un Palto'sundan çıktık' Cümleyi araştırdım ve şu sonuca vardım; Bu hikâyeden sonra birçok eserde haksızlığa uğrayan, yoksul kesimin hayatı işlenmeye başlamıştır, ve Gogol, bu anlamda bir nevi öncü olmuştur Benim ilgimi kitabın içinde anlatılandan çok kitabın hikayesinin nereden nasıl geldiği çekti ve olaydan çok hikayesinin üstünde durdum. Gogolun, Palto’ yu yazarken gerçek bir hikayeden yola çıktığı iddia ediliyor. Arkadaşının sohbet arasında anlattığı bir hikâye ona ilham kaynağı olmuş ve dinlediği hikâyeyi kendi görüşleriyle birleştirince ortaya etkileyici bir yapıt çıkmış. Arkadaşının anlattığı hikayede ise palto yerine av için bir silah alan memurdan bahsediliyor, memur gittiği ilk avda tüfeği suya düşürüyor ve kaybediyor daha sonra bunun sıkıntısına dayanamıyor hasta oluyor ve sonrasında maalesef hayata gözlerini yumuyor. Bu hikayeden etkilenerek biraz da Gogol'un yaşamına göz attım ve Gogol'da henüz yazar olmadan önce Petersburg'da zor şartlarda yaşayan bir memur olarak çalışmış. Belki de bu öykü biraz da ondan bir şeyler barındırıyor olabilir. İki muhtemel ihtimalde bana çekici geldi açıkçası. Biraz da kitaba bakalım... İlk olarak Akakiy Akakiyeviç'in yeni bir paltoya kavuşmak için bir çok fedakarlık yapması ile başlayan süreci okuyoruz. Bahsi geçen terziye çok kızmıştım. 'Neden yeni bir palto gerekli, eski paltosunu onaramaz mıydın?' diyerek.. Çünkü geliri çok az ikramiyelerle 440-460 ruble arası kalıyor ve yeni palto 85 ruble bu geçim sağlamayı oldukça zorlaştırıyor "Büyük bir istekle ve fedakarlıklarla kavuştuğunuz bir eşya bir anda ortadan kaybolsa ne hissederdiniz?" diye sormak istiyorum çünkü ben paltoyu Akakiyeviç'in hayaletinin aldığını öğrenmeden önce 'adam onu ne emeklerle aldı ya' diye biraz üzülmüştüm. Final kısmında ise karakterin ölmeyeceğini düşünüyordum çünkü mutluydu; paltosuyla yaşar ve o da belki diğer memurların ona yaptığı gibi başkalarına ezik davranış sergiler diye düşünüyordum. Ama pek şaşırmadım çünkü Rus edebiyatında her iyi niyetli karakter final kısmında can veriyor ve bu sürekli boşluğa düşmeme sebep oluyor. Keyifliydi, ama beklediğim verimi alamadım. Okuyanların övdükleri kadar çekici ve ilginç gelmedi. Okuyacaklara keyifli okumalar.

PaltoNikolay Gogol · Can Yayınları · 202036,9bin okunma

··

2 artı 1'leme

·

159 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Veronika