Ne söylesem?
Nasıl anlatsam?
Kitabı bitirdiğimde içimde oluşan hüznü nasıl tarif etsem bilemiyorum...
Boğazımda duran koskoca bir düğüm var sanki, kalbim kırılmış gibi hissediyorum Karamazov'lara veda etmek zor oldu. Alyoşa'yı şimdiden özledim...
Kitabı elime ilk aldığımda 1080 sayfanın ağırlığı altında ezileceğimi düşünmüştüm hatta muhtemelen yarım bırakırım dedim ama ezildiğim Dostoyevski'nin ağırlığı oldu. Zaman zaman içinde kendimi bulduğum, kafamdaki bazı sorulara cevaplar aldığım, bazı yeni sorular sorduğum, düşünceden düşünceye sürüklendiğim hatta savrulduğum değinmediği konu kalmayan muhteşem bir eser. Dostoyevski'yle sohbet etmek muhteşemdi.
''Akıllı insanla konuşmak zevklidir.''