Varmus ve Bishop'un deneylerinin kanser genetiği üzerine yaptığı etki de işte tam bu türden, berraklaştırıcı ve nihai bir özelliğe sahipti. Varmus-Bishop deneyinin en önemli çıkarımlarından biri, kansere yol açan bir genin öncülünün (Bishop ve Varmus'un ifadesiyle "protoonkogenin"), aslında normal bir hücresel gen oluşuydu. Kimyasallar ya da X-ışınlarının etkisiyle gelişen mutasyonlar, hücrelere yabancı genler "yerleştirerek" değil, bu tür iç kaynaklı (endojen) protoonkogenleri etkinleştirerek kansere neden oluyordu.