kimsenin geleceği yoktu hiçbir zaman kimse gelmeyecekti. Dehşetle korku dolu uzun gecemin ardından bu korku bana önemsiz ve küçük geliyordu. Korkaklığımın en kötü tarafını atmıştım üstümden.yerine neşeli bir kıvılcım gelmişti.
Kafeste beslenen bir kuş gibi olmayacağım , diye düşündüm. Kafesin kapısı açıkken bile ucmayacak kadar aptal olmayacağım.
Sayfa 85 - İtahkiKitabı okudu
·
18 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.