Kitapta geçen bir hikaye: Bir istiridye komşu istiridyeye dedi, "İçimde büyük bir sancı var. Ağır ve yuvarlak; ve bana çok ıstırap veriyor."
Ve öbür istiridye tepeden bakar bir hoşnutlukla yanıtladı, "Göğe ve denizlere şükürler olsun ki benim içimde hiçbir sancı yok. İçimde ve dışımda her şey iyi ve tamam." O sırada oradan geçmekte olan bir yengeç iki istiridyenin konuşmasını duydu ve içinde ve dışında her şey iyi ve tamam olan istiridye dedi, "Evet iyi ve tamamsın ama komşunun taşıdığı sancı gerçekte son derece güzel bir inci."
Bu alıntıda da geçtiği gibi bizimde hayatımız istiridyeninki gibi sancılı, ağır ve ıstırap verici. Ancak bu acının birde güzel bir incisi var unutmayalım. En güzel şeyler acılı ve sancılıdır. Sabır...