“Bütün insanlar günü belirsiz bir ölüme mahkumdurlar.”
Kitabı ilk açtığımda ölüm aklımın ucundan bile geçmiyordu. Sadece ne anlatabilir düşüncesiyle okumaya başlamıştım.Aynı gün içinde okuyup bitirdiğim kitabı bir şehirlerarası yolculukta okudum. Önsözü bitirdikten sonra başladığım hikaye ilk kısımlarda monoton duygular içeriyordu benim için. Yaptığım yolculuk esnasında otobüsün son anda yaptığı manevrayla ölümden dönmek kitaba dört elle sarılmamı sağladı. O anı geçirdikten sonra tekrar başa döndüm ve okumaya başladım. Bu eser sade,sıradan duygularla okunacak bir eser değil. Bu eser önsözünden son sayfasına kadar belirsiz bir ölümün mahkumu olduğumuz düşünülerek okunmalı.
