İki zıt dünya düşünün... Yaşadıklarınız ve tanık olduklarınız. Ya da başka bir boyuta geçin; biri dijital, biri fiziksel. Önce kendinize, sonra etrafınızı saran insanlara inanın. Dünyadan bağımsız değiliz; denge kurmanın, uyumlanmanın, devam etmenin, her şeye rağmen ayakta kalmanın bir yolunu bulmamız gerekiyor. Ve bu, bir meydan okuma. Bu, umut. Bu, her zaman bir çıkış yolu olduğuna inanma hali. Şu ana dönün; umut bir aciliyet. Umudu radikal bir eylem olarak yeniden konumlandırmak ise devam etmek demek. Tanımlar sorgulanmak, umut ise yaşamak için var. Bu ne bir başlangıç, ne de bir son - bu yolculuğun ta kendisi! Birlikte hayal etmek; umudu paylaşmak... Yaşadığımız bu hayattaki tüm "vazgeçişlere" aldırmadan anda olabilmek; sanırım bu şimdinin gücü ve o içimizde saklı..
·
93 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.