Ben ne çok şey biliyorum anne ve sana ne kadar azını anlatabiliyorum.
Şimdi her şeyi biliyorum. Anneliğini sokaklara döken kadınlar biliyorum. Kafasını kuma gömen çocuklar. Kıpkırmızı bir gökyüzü biliyorum kanayan. Uçuşan kör güvercinler. Ve yağmurun boğazında şemsiyenin elleri. Ve baston. Ve balmumu. Ve ak saçlı somurtkan yürek tasvirleri. Ve damga pulları. Ve keman. Ve kelepçe. Ve eriyip akan gökkuşakları. Ve cikletten insan kesilmiş heykeller... Ben ne çok şey biliyorum anne ve sana ne kadar azını anlatabiliyorum.
Yalnızca duruyor ve şahit oluyorum. Can güvenliklerine. Mevduat hesaplarına. Ojelerine. İhmallerine (Balık ve yoğurt gibi). Azbuçuk yalanlarına. Çokbuçuk mantıklarına. Hep kesirli olduklarına...
·
35 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.