Bu tür anıları bilir misin, diye sordu Ramon. Bana demek istiyordu ki, en azından ben şimdi öyle anlıyorum, kendimiz olmayı seçtiğimizde, diğer benliğimize, olmaktan vazgeçtiğimiz benliğimize rastladığımız anları bilir miydim? Ama vazgeçtiğimiz kendimize rastlamamız ne zaman ve nasıl mümkün olur ki? Yaşamın tek bir ana yoğunlaşmasıyla, kaçarak değil artan deneyimle mi? Bu artan deneyim, maksimize edilmiş cesaretle ölüm deneyimi anlamına gelse bile mi? Ramon Elea'yı neden hiç öpmedi? Bu cesaret etmekten vazgeçiş miydi? Bu yüzden hangi yaşam paylarını yitirdi?
Sayfa 115Kitabı okudu
·
45 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.