Üç Anadolu Efsanesi Eser içinde Köroğlu, Karacaoğlan ve Alageyik olmak üzere, üç halk hikayesinden oluşuyor. 1)Köroğlu: Rivayet o'dur ki bir zamanlar ünlü Bolu Bey'inin birbirinden güzel atları varmış. Bu güzel atları yetiştiren biri de var ki adı Koca Yusuf. Bir gün çifliğe bir haber gelir. Koskoca Osmanlı padişahı Bolu Bey'inden at ister. Bolu Bey'i hemen Koca Yusuf'un yanına koşar. "Müjdeler olsun, padişah bizden at istedi. Çiflikte atların dilini en iyi sen bilirsin. İçlerinden en güzelini seçelim, padişaha gönderelim." der. Koca Yusuf, çiftlikteki atları hemen gözleriyle taramaya başlar. Lakin içlerinden hiçbirini padişaha uygun görmez. Ama gözü çiftlikteki 3 tayda takılı kalır. " Bu 3 tayı gönderilim." der. Bolu Bey'i şaşkındır. Bir taylara bakar bir de Koca Yusuf'a.. Ne yani koskoca padişaha bu ayakta bile duramayan cılız tayları mı uygun gördün? Sen benimle alay mı ediyorsun? "der ve Koca Yusuf'un gözlerine mil çektirir. Amma velakin.. Yıllar sonra Bolu Bey'inin beğenmediği o üç tay, onun başına öyle dertler açacaktır ki orası ayrı.. 2)Karacaoğlan Saz çalan sesiyle kendine görenleri hayran bırakan Karcaoğlan, oba göç ederken güzergahta kimsenin kaldıramadığı bir deve görür. Oradakiler deveyi kaldırmak için çok uğraşırlar. Ama nafile.. Deve bir türlü yerinden kalkmaz. Karacaoğlan'da bu esnada içli bir türkü tutturur. Bakarlar ki o da ne? İnatçı deve türkünün sesini duymasıyla ayağa kalkıp yoluna devam etmesi bir olmuş. Oba halkı çok sevinir, neşe içinde kalır. Devenin sahibi Elif, Karacaoğlan'a yaklaşır. Ona teşekkür eder ve aşık olur. Gelgörelim imkansız bir aşktır bu. Bey kızı Elif ile Aşık Karacaoğlan birbirine uygun görülmez. Elif beylere layıktır.. Ama yine de onlar obanın desteğiyle Bey'i ikna edip bir şekilde kavuşurlar. Her şey iyi güzelde gidiyordur. Lakin, Bey'in yeğeni Elif'e göz koyuncaya kadar.. Elif her geçen gün solar. Halil'in, kendisini taciz etmesini bir türlü Karaca'ya söyleyemez. O da bu yüzden Halil'e yalvarır, yakarır. Kendisini bırakmasını ister ama Halil öyle bir şart öne sürer ki bu şart yüzünden Karaca ile Elif ömür boyu ayrı kalır. Yıllar sonra.. Elif yavaş yavaş az bir zamanı kaldığını hisseder. Ölmeden önce son bir kez Karaca'yı görmek istediğini söyler. Bunun için Çerçi'den Karaca'yı bulmasını ister. Velhasıl.. Karaca gelene kadar Elif, çoktan hayata gözlerini yummuştur. Bu kez en içli ağıtlarını, sevdiğinin mezarı başında saz çalarak söyler. Sonra da sazını dut ağcına asıp, "Bu saz burada kıyamete kadar kalacak," diyerek Elif'e vedasını eder. 3)Alageyik Zeynep nişanlısı Halil'in geyik avı tutkusundan her geçen gün korkmaktadır. "Vazgeç Halil geyikleri avlamak sonun olacak," diye onu uyarır çoğu kez ama nafile.. Halil geyikleri avlaya dursun.. O sıralar nişanlısı Zeynep'e, Karaca Ali göz koyar. Yine bir gün geyik avından dönen Halil öğrenir ki nişanlısı Zeynep'i, Karaca Ali'ye vermişlerdir. Hiçkimseyi dinlemez karşı çıkar. Karaca Ali, Halil'e bu yüzden düşman kesilir. Karaca Ali, artık kafasına koymuştur bir kere.. Zeynep'le kavuşması Halil'i ortadan kaldırmasıyla mümkündür. Gelgörelim, bunun için Halil'in geyik avı tutkusu, Karaca Ali için bulunmaz bir fırsat olacaktır, olur da.. "İşte orada, iki sevgilinin düşüp can verdikleri yerde, her yıl, oraya düştükleri günün seherinde, tan yerleri ışırken, iki çiçek biter. Bu çiçeğin biri kırmızı, biri mavi açar. Tam günün ucu görünür, çiçekler birbirine kavuşacakken, öte kaya'dan bir geyik uça gelir, çiçekleri yer. Bu her yıl böyle olur. " (syf 224) ๑ ◕‿◕ ๑