Kendimizin en büyük düşmanı yine biziz, tabi en büyük dostu olmayı da başarabiliriz ama çoğunlukla kendimize düşman olmayı tercih ediyoruz nedenini anlamadığım bir şekilde. Bir başkasının yaptığı şey için bile kendimizi suçluyoruz. Yahu o şeyi sen yapmadın, sorumlusu sen değilsin, cezayı da kendine kesmeyi bırak, demeyi başaramıyoruz. Örnek vermek gerekirse, değer verdiği birinden mesaj alınca, gördüğü dakikada cevap veren insanlar vardır ve karşıdaki görse bile saatler sonra ya cevap verir ya da hiç vermez, durum böyle olunca kişi başlar kendini yermeye; ben aptalım, ben salağım gibi cümleleri sıralar birbirinin ardından. Allah aşkına kendine gel, bunu yapan bir başkası, sen değilsin, neden her şeyin faturasını kendine kesmeye meyillisin bu kadar. Sen, tek başına bir dünyasın ve bu dünyada kimsenin depremler yaratmasına, büyük yıkımlara yol açmasına izin verme. Her ne olursa olsun, kendine verdiğin değer başkalarına verdiğin değerin karşısında nefes nefese kalmasın...