Herkese merhaba. Alışılmışın dışında bir polisiye romanla geldim. Dünyanın sonu gelmişken çözülmesi gereken bir cinayeti okuyoruz. Bazı bölümlerde geçmişe dönülmüştü. Bunu net olarak vermemiş olması bence oldukça kötüydü. Okuyup okuyup kafamda hikayeyi tekrar birleştirmiş olmak , okumamı yavaşlattı. Ayrıca kitap bitince kitabın vermek istediği mesajı tam olarak anlamadım. Psikolojik tahlillerin bol olduğu bu polisiye romanda olay değil analiz daha boldu bence. İlk defa bu tarz bir kitap okudum. Genelde olay ağırlıklı olurdu benim okuduğum polisiye romanlar. Farklı bir polisiye okumak isterseniz şans verebilirsiniz. Kitapta etkilendiğim bir sahneyi sizlerle paylaşmak isterim . Aslında bu yorumu yazıp bu sahneyi kalıcılaştırmayı hedefliyorum hafızamda. Kıyamet koptuğu için bir kasabada yaşayan ve birbirini tanıyan bir grup kişi günah çıkarır gibi yaptıkları bazı şeyleri ulu orta anlatmıştı. Kıyamet kopmasa ortalığın karışıp küslüklerin yaşanacağı bu konuşmalar , rahat rahat konuşulduğu için bana farklı geldi . Günahlar belki de o kadar günah gözükmüyordu artık gözlerinde. Ne de olsa sona gelmişlerdi artık. Kitabı okuyanlar kitap hakkında ne düşünüyor merak ediyorum.

KıyametAndrej Nikolaidis · Aylak Kitap · 201461 okunma

·

64 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sude