Burada bir istek söz konusudur: Nebi (sallallahu aleyhi ve sellem) Sakif kabilesi kendisini yalanladıktan sonra Tâiften dönerken şu me'sûr duâyi yapmıştır: “Allah'ım, kuvvetimin zayıflığını ve çaremin tükenmişliğini, insanlar tarafından hor görülmüş olmamı Sana şikâyet ediyorum. Sen mustaz'afların Rabbisin. Sen benim Rabbimsin. Beni kime bırakıyorsun? Bana suratını asan uzak kimseye mi yoksa beni kendisine havâle ettiğin bir düşmana mı? Eğer bana kızgın değilsen buna aldırmam. Şu kadar var ki Senin verdiğin âfiyet benim için daha geniştir. Gazabının bana gelmesinden ve hoşnutsuzluğunun üzerime inmesinden kendisiyle karanlıkların aydınlandığı, dünyâdaki ve âhiretteki işlerin düzeldiği yüzünün nûruna sığınıyorum. Sen râzı olana kadar günâhımı itiraf ederek rıza umuyorum. Güç ve kuvvet ancak Allah iledir."
Sayfa 427Kitabı okudu
·
22 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.