"Cümlesinin hakkı var yaşamaya" diye düşündü... Hayatı fırından taze çıkmış bir ekmeğe benzetiyordu; sıcak, yumuşak, ümit dolu. Şüphesiz baharın vaadleri var. Bu bahar için hep bir şeyler ummuştu... İçinden gele gele yemin etti; bu bahar olmazsa, mutlaka yaza o ekmeği alacak eline ve soydaşları arasında bölüştürecek! Kendisi için bir şey istemiyor, tek kırıntı bile. Yaşamak, ekmeğin payı ile bitecek Bekir için.
Sayfa 179 - Ötüken NeşriyatKitabı okudu
·
56 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.