Hayır bayım yanılıyorsunuz
Ben intihar mektupları yazmam
Kalemim ip kağıdım sandalye
Ve arka planda çalan şarkı sizin sesiniz
Ruhumu öldürdünüz siz bayım
Onu kendi ellerinizle gömdünüz
Ve bedenimi canlıymış gibi kulandınız
Siz bana acımadınız bayım
Siz beni sevgi ile öldürdünüz
Ama en çok sevgisiz olan o evde büyüterek
Vahşiliğin bilmem kaçıncı kralı
Kurallarla örülü duvarlar var çevremde
Ruhum karanlık değil bayım
Ruhum hep aydınlıktı
Bu yüzden sizi çok net görebiliyordum
Ben şair değilim bayım
Ben bir kadının yaşadığı acıların meyvesiyim
Ve ne zordur ki her baktığında acıyı görmek önünde
Ölum beni çağırıyor bayım size elveda ...