Asım hayatta şimdiye kadar hep vasat derecelerde, hatta belki vasat derecelerin de dununda bulunmuştu. Hiçbir müsabakada birinci çıktığı yoktu, münakaşadan nefret ederdi. Kendine itimat olunabilecek meziyetler bulunsa bile bunları halka teslim ettirecek evsaf ve kabiliyetleri noksandı. Bu yaradılışı mücadelede galibiyet için pek elverişsizdi. Şimdi bunu her zamandan ziyade anlıyordu(...)
Asım yoruldukça daha ziyade gamkin oluyor, âdeta yaşamaktan iğreniyordu.
Sayfa 51Kitabı okudu
·
67 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.