Kitap boyunca sürekli kendime şu soruyu sordum "Ne okuyorum ben?" Bu zamana kadar birçok kitap okudum. Bazılarını sevdim, bazılarını sevmedim. Bazıları favori kitaplarımdan oldu. Ancak bu kitap serisi gerçekten okurken nefret ettiğim birkaç kitaptan biri oldu. Eserlere ve yazarlara saygım sonsuz ancak bu kadar basit konusu olan, anlatımı korkunç derece kötü olan ve asla ama asla okuyucuyu kendisine çekemeyen karakterlerin olduğu bir kitap daha okumamıştım. Bu kitap şu zamana kadar okuduğum en kötü kitaptı. Konusu iki yakın arkadaşın birbirini sevmesi idi. Bu kadar basit bir konuda yazarın anlatım biçimi ne kadar daha kötü olabilirdi? Kitaptaki karakterler asla okuyucuya geçmiyor. Iki karakterin aptalca bir ilişkisi vardı. Kitapta bu iki kişi yakın arkadaş olarak karşılıyor bizi. Arkadaş olan insanların yapmayacağı şeyleri yapıyorlar. Sonra bir anda yakınlaşıyorlar. (Kitabın en başında yakın değillermiş gibi.) Çok mükemmel bir ilişkilerinin olduğunu falan düşünüyorlar. Ama gerçekten saçma bir ilişkiyi yaşıyorlar. Kitap için ne söylesem az kalır. Çok kötü bir kitaptı. Yazım dilini beğenmedim. Basit cümlelerden oluşmuş bir kitaptı. Karakterleri hiç sevmedim. Erkek karakteri herkesin aşık olduğu, süper yakışıklı ve kaslı, ultra zengin, her gün başka bir kadınla olan ama tek yakın dostu olan o kıza sadık bir erkektir. Kadın karakterimiz ise çok çalışkan, kendi güzelliğinin farkında olmayan ama herkesin onu çok güzel ve çekici bulduğu biridir. Bu iki karakterde asla okurken beni etkilemedi. Saçma bir arkadaşlıkları vardı. Yani kitabın başında arkadaşken yaptıkları şeyleri okurken her paragrafta "Neden?" diye sordum. "Hangi arkadaş bu şekilde davranır?" Bu iki kitabı asla ve asla önermem. Vaktinizi harcamaya ve sinirlerinizi bozmaya değmeyecek bir seriydi.

Aşık RhettJ. S. Cooper · DEX · 201655 okunma

·

74 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.