Gönderi

İçinde yaşadığımız zamanı, ikimizden yaptığımız hayatı, varoluşumuzun ta derinlerinde bir yerde kuvvetle duyduğumuz anlardı onlar. Artık karşının ışıklarını görmüyorum. Sana aşık olduğum günleri özlüyorum. İleride, bir gün boğaz gören bir evde oturursam eğer, belki bir akşam, Karşı’nın ışıklarını seyretmeye çağırırım seni. Hiçbir şey için değil, yalnızca bir kez daha Karşı’nın ışıklarına birlikte bakmak için. Düşünüyorum da, ne çok aşka benziyordu!
·
33 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.