Dilini düğümleyen sessizlikti bunca yıl söyleyecek olduğun sözü günkü damarlarında taşımalıydın ey ozan,
ve daha sen uyanmadan sona ermeliydi gece ilk dize daha eline kalemi almadan kaldırmalıydı uykudan seni
Ancak o zaman bakabilirdin yüzüne
bir yangından payına düşen o derisi
isle kararmış, o benzi küle kesmiş sabahın, her ağız sussa bile ancak o zaman
göze alabilirdin konuşmayı, belli belirsiz bir ürperti kalsa bile alevlerden geriye
Çözüldü işte düğüm, söz hazır dile gelmeye
