“Nedir insanlığın aradığı? Nihai nokta nedir?…” Günümüz için nihai nokta yoktur, hep daha fazlasını isteriz. Mutluluğu hep daha fazlasında ararız. Epiktetos ise mutluluğun sahip olacak hiçbir şey arzulamamakta olduğunu anlatmaya çalışır. Madden ve manen sahip olduğumuz her şeyden arınmamız gerektiğini söyler. Sahip olduklarımızla yetinmeyi, mutlu olabilmeyi…
Kitabı okurken kendimi Antik Roma’da Epiktetos’un derslerini dinliyor gibi hissettim. Dili çok akıcıydı, okurken çok keyif aldım. Aynı zamanda sadece okumanın yetmeyeceği bir kitaptı; mühim olan anlamak, yorumlayabilmek. Benim de düşüncelerimi şekillendirmemde ve sorgulamalarımda oldukça yardımcı oldu. Çoğu düşüncesini, öğüdünü hayatımda uygulamaya çalışacağım. Benim için okudum bitti bir kitap olarak kalmayacak. Ara ara açıp okuyacağım bir kitap olacak.
“Koronun içinde kaybolacağına kendi başına yürümeye ve sadece kendinle konuşmaya çalış. Uzun uzun düşün, etrafına bak, harekete geç ve kim olduğunu keşfet!”
…
“Ben kendimin efendisiyim ve ne olduğuma ancak kendim karar veririm.”
